Benno | Stift Engelszell

Een flinke tijd geleden dronk ik de stevigere broer van deze Benno. De Gregorius van Engelszell. Deze beviel mij niet zo goed. Hij was me te bitter en te heftig. Benieuwd wat ik nog verder van deze Gregorius vond? Hier. (Ik heb trouwens deze Gregorius weer in de kast staan, dus hij krijgt nog een kans.) De Benno is de lichtere variant van 6,9%. Het is een blond bier bereid met honing.

“Het bier wordt sinds 2012 gebrouwen door de brouwerij van Stift Engelszell in Engelhartszell an der Donau. Dit is het enige trappistenklooster in Oostenrijk. De naam van het bier, Benno, is genoemd naar de voormalige abt van de abdij, Benno Stumpf. Hij was abt van 1953 tot 1966.” (drankgigant.nl)

Zicht & Geur

Het bier heeft een mooie licht rode kleur, echt een fris uitziend amber biertje. In het bier zelf zie ik witte vlokken dwarrelen, blijkbaar heb ik niet goed opgelet en de gist mee geschonken die er dus nogal grof uitziet.

Wanneer ik bier ingeschonken heb ruik ik honing en rood fruit. Het doet me een beetje denken aan aardbeienjam maar dan iets muffig.

Smaak

In de smaak komt de honing weer licht terug. De rest van de fruitigheid die ik rook zijn minder terug te vinden in het bier zelf.
Qua structuur is het bier redelijk romig, en heeft het veel koolzuur. Het wordt zuurder in smaak naarmate hij later staat. Het is een scherp zuurtje, citroen achtig, vooral in combinatie met de koolzuur redelijk pittig. Na het zuurtje volgt een bitterheid, dan wordt het bier licht fris/zoetig en eindigt droog.

Ik vind het een prima biertje, veel lekkerder als zijn grote broer. Het gist had ik niet mee willen schenken.Ik vind dat niet zo’n prettig idee het drinken van die grote vlokken. Volgende keer dus zonder gist 😉

Dit biertje werd mij aangeboden door Mitra. Maar mijn mening is onafhankelijk.

Bewaren

Bewaren